حدود دو ماه پیش محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور در اجرای دستور رئیس‌جمهوری برای جبران خدمات کادردرمانی، پرستاران و پرسنل حوزه سلامت مبارزه با کرونا، دستورعمل افزایش حقوق کادردرمانی را صادر کرد. همچنین در روزهای اخیر، برخی از مدیران حوزه سلامت نسبت به اعلام افزایش حقوق کادردرمانی از جمله پرستاران اشاراتی داشتند. چنانکه سیدکامل تقوی‌نژاد، معاون توسعه منابع و مدیریت وزارت بهداشت، درمان و آموزش‌پزشکی، از افزایش حقوق کارکنان غیر از هیئت‌علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی در اسفند سال ۹۸ خبر داده و اظهار کرد: حقوق همکاران تا ۵۰درصد افزایش پیدا کرده است. حال آنکه بنابر اظهارات بسیاری از پرستاران هنوز تغییر چشمگیری در پرداخت حقوق و مزایای آن‌ها صورت نگرفته است. چنانکه حق کرونا به پرستاران بین ۵۰هزار تومان تا یک‌میلیون تومان پرداخت می‌شود.
*مزایای محدود و خدمات مضاعف
یکی از پرستاران مشهدی با تأکید بر وجود نابرابری در نظام پرداخت‌ها در حوزه سلامت، اظهار کرد: شیوع کرونا موجب شده بر اهمیت حرفه پرستاری و مخاطرات این شغل توجه افزون‌تری شود. البته پیش از این نیز در قوانین حمایتی از پرستاران همانند قانون تعرفه‌گذاری، قانون ارتقا بهره‌وری به تصویب رسیده، اما سال‌هاست که به اجرا درنیامده است.
وی در ادامه افزود: در حال حاضر حقوق یک پرستار با تمام مشقت‌ها و سختی‌های این حرفه به ۴میلیون تومان می‌رسد درحالی که در مشاغل اداری شاهدیم کارمندانی بیش از ۸-۷میلیون تومان دریافتی دارند، اما نه شیفت شب دارند و نه نگران ابتلا به کرونا هستند. نکته عحیب‌تر نبود عدالت در پرداخت‌ها در حوزه سلامت است. چنانکه در عرصه سلامت تفاوتی بین پرستاری که لیسانس دارد و یا فوق‌لیسانس دارد دیده نمی‌شود. همچنین تفاوتی در نحوه پرداخت‌ها میان پرستاری که در بخش‌های ویژه یا اورژانس فعالیت می‌کند با فردی که در بخش عمومی خدمت می‌دهد، وجود ندارد. نکته دیگر اینکه پرستاران با عناوین مختلف همانند رسمی، پیمانی و شرکتی استخدام شده و خدمت می‌کنند. ازهمین رو وضعیت امنیت شغلی و دریافت حقوق و مزایای آن‌ها با هم تفاوت می‌کند. این درحالی است که شرایط حرفه‌ای مشابه و مشترکی دارند. همچنین در شرایط فعلی و به‌هنگام شیوع کرونا تنها چند بیمارستان به عنوان مراکز خدمت‌رسانی به مبتلایان شناخته می‌شوند و کارکنان آن‌ها شرایط ویژه‌ای دارند. در حالی که در عمل اغلب بیمارستان‌ها در کشور به بیماران کرونایی خدمات می‌دهند. این درحالی است که به منشی بیمارستان‌هایی حق کرونا تعلق گرفته، اما پرستارانی از این حق محروم هستند. البته در برخی مراکز درمانی چنان شرایط پرستاران تأسفباراست که حتی حقوق و مزایای کارکنان بخش خدمات بیش از پرستارانی است که با چندین ساعت اضافه‌کاری اجباری حقوقشان به ۵میلیون تومان هم نمی‌رسد.
یک پرستار دیگر هم با اشاره به تفاوت حقوق و مزایای پزشکان با پرستاران وعدم‌اجرای قانون تعرفه‌گذاری، تأکید کرد: در مراکز درمانی بسیاری از خدمات را همانند ساکشن ترشحات، نوارقلب، گچ عضو شکسته و... را پرستار انجام می‌دهد، اما ۱۰۰درصد پرداخت به اسم پزشک تمام می‌شود. به این ترتیب تصور کنید حقوق ۲۰۰میلیونی کجا و حقوق ۲میلیونی کجاست؟ بنابراین پرستاران به دنبال اجرای تمامی قوانین حمایتی همانند تعرفه‌گذاری، احتساب پرستاری به عنوان شغل سخت و زیان‌آور، پرداخت فوق‌العاده ویژه هستند که بیش از ۱۰ سال است تصویب شده، اما اجرا نمی‌شود. در حالی که چنانچه قوانین مصوب به درستی اجرا شود، می‌توان با هزینه کمتر و با کیفیتی مطلوب‌تر به مردم خدمات ارائه کرد.
نظر شما